Na een lange, lange periode wachten na de laatste race in 2017; begint de Westfield Cup Against Cancer aan het seizoen 2018. easyWash, in de naam van Jan Frensch, won bij de sponsorloterij het hoofdsponsorschap. Maar, Jan, grootmoedig en genereus als hij is, besloot meteen om zijn prijs te schenken aan de Stichting Against Cancer, die al eerder naamgever was van de cup. Een geste, die de harmonieuze sfeer in de cup illustreert.
Op 1 april, en dat is geen grap, staan er maar liefst 27 Westfield Cup racers klaar om op Circuit Zandvoort deel te nemen aan het eerste evenement. Driving Fun is de sponsor die het mogelijk maakt om dit evenement te kunnen uitvoeren en easyWash krijgt toch eer want zij zijn de podiumsponsor.
Naast de nieuwe cupsponsor, of moeten we zeggen, naamgever; is er meer nieuw in de cup. De Westfield Rijdersvereniging heeft een heuse gastvrouw gevonden in Sabine Dijkstra-Wissink die alle rijders, hun gasten en overige aanhang zal ontvangen en in de nieuwe hospitality van Bernie’s wegwijs zal maken.
De Complimenten van Huub Vermeulen!
Over rijders gesproken; daar zijn veel nieuwe namen te noemen. Jarno Iprenburg, Jeroen Burm en François Claeijs keren terug in de cup na ruime afwezigheid. Daarnaast is er een groot aantal debutanten. Jorn Boertien, Floris Dullaart, Sander Dullaart, Daan Dullaart en ook Robert Andriessen (al reed hij in 2017 al een evenement mee) maken hun eerste officiële racekilometers met de Westfield.
Jan Frensch verdient nog een positieve vermelding. Zoals bekend is, komt Eric Janssen vanuit Barcelona (die in Spanje) naar Nederland (of België) gevlogen om met de Westfield Cup mee te rijden.
Eric en Jan na de prijsuitreiking!
Dit jaar besloot Eric over te stappen naar JS Motorsport, maar helaas was Jan Stakenburg er niet in geslaagd om de tweede auto tijdig in tiptop staat te brengen, waardoor Eric niet zou kunnen deelnemen aan het evenement. Hierop besloot Jan Frensch zich als Gentleman op te stellen en zijn auto aan Eric aan te bieden, die het aanbod met veel dankbaarheid aannam. Helemaal foutloos was Jan Frensch ook niet; hij had voorspeld dat het ’s ochtends nog zou regenen en na een uur of zeven dan droog zou zijn. Die voorspelling kwam niet uit. Waardoor de eerste sessie van het seizoen, de tijdtraining meteen een natte is.
Regerend kampioen Willem Vriend is de eerste die de baan op rijdt, achter hem volgen nog 26 cup auto’s. Naast de Westfields rijden er ook zes auto’s in de Vrije Formule klasse mee, maar als de Westfield Cup op volle sterkte is, dan is het niet meer dan logisch dat de twee klassen elkaar niet langer in het vaarwater zullen zitten; al is dat vandaag zowel letterlijk als figuurlijk. Jarno Iprenburg bekijkt het slim en wacht even met het betreden van de baan tot iedereen voorbij is. Zo heeft hij geen auto’s direct voor hem wat hem veel voordeel oplevert; niet alleen hinderen ze hem niet in zijn snelle ronde, maar hij heeft zo ook geen last van de spray die door de banden opgeworpen wordt.
Willem Vriend – met toverdrank – en Lex Peters.
Lex Peters zit al vrij snel in zijn ritme en haalt MB Motorsport teamgenoot Ronald Lenters op het rechte stuk in. Daan Dullaart kijkt of er mogelijkheden zijn om Danny Lammers binnendoor in de Tarzanbocht in te halen, maar blijft achter de #52. Voor Ronald verloopt de sessie niet lekker, hij blijft problemen houden met de Tarzanbocht; zo ernstig dat hij zelf niet kan merken of het een kwestie is van blokkerende voorwielen, onderstuur of een combinatie van de twee. “Kwalitatief Uitermate Teleurstellend,” zo vat hij zijn sessie later samen.
Hans Wellink heeft het in de regen meer naar zijn zin en trapt het gas lustig in; echter bij het uitkomen van de Tarzanbocht net iets teveel met een toefje overstuur als gevolg. Op hetzelfde deel van het Zandvoortse asfalt halen Robert Andriessen en Hans, een ronde later, Eric Houtman in. Ronald Lenters glibbert nog steeds door de Tarzanbocht heen, maar François Claeijs heeft het beter naar zijn zin: hij remt Adriaan Kelly uit. Eric Houtman en Luc Brandts besluiten tot een korte pitstop om de auto beter af te stellen. Jorn Boertien volgt voor de Tarzanbocht de hogere lijn, zoals deze in de regen bereden hoort te worden. Eric Houtman kan het misschien nog net zien, hij verlaat net de pits weer. Daniël Sandifort haalt Michiel van Beuzekom vanuit de slipstream in en klaart de actie met wat extra uitremwerk. Intussen komen Patrick Boxem, Willem Vriend en Eric Houtman de pits (weer) binnengereden, evenals Max Snoeck.
Volgas aan de klus in de pitbox van MB Motorsport.
Echter wordt het er daar niet makkelijker op. Een grote stoet met Mazda Max5 auto’s staat opgesteld en zo blokkeren ze de ingang naar de pitboxen, waardoor de Westfields om moeten rijden. Dat merkt ook Jeroen Burm wanner hij de pits binnen rijdt. De laatste actie is voor Daan Dullaart. Hij remt aan voor de Tarzanbocht, de achterwielen blokkeren en de auto wil haaks afslaan. Daan reageert snel en krijgt de #15 weer rechtuit, maar dan wel de grindbak in. Beheerst rijdt hij door en kan hij zijn weg vervolgen, als laatste wapenfeit voor de finishvlag valt. De Pole Position is voor Willem Vriend, bijna een seconde voor de verrassend debuterende Jorn Boertien. Jarno Iprenburg viert zijn comeback op plaats drie, voor een andere debutant in de vorm van Floris Dullaart, die zich daarmee de snelste van zijn familie mag noemen. Lex Peters en Hans Wellink zijn vijf en zes.
Met Hans beginnen we de rondgang langs de rijders. Hoe verliep zijn sessie? “Niet heel goed,” zegt Hans, “Ik ben iets meer dan een maand geleden geopereerd aan mijn been en ik moet nog erg wennen aan het gevoel. Daarnaast zat ik in de spray en zag ik niet zo veel. Ik had nog niet veel vertrouwen.” De normaliter witte #11 van Michiel van Beuzekom staat wat minder wit in de pitbox. “Ik ben er even af geweest,” verklaart hij, “maar gelukkig geen schade. Alleen wat modder en nattigheid. Bij het uitkomen van de Audi-S bocht ging ik te vroeg op het gas. Het is wel gladder dan afgelopen woensdag op de testdag.” Voor Jarno Iprenburg is het “even wennen na anderhalf jaar niet in de Westfield gezeten te hebben.” Maar, “Ik hoop op een droge baan.”
Mark Jobst leidt Francois Claeijs en Yves Deplus.
Eric Houtman maakte er een korte sessie van: “Ik heb een paar ronden gereden,” zegt hij, “Nat en koud, dat is niet mijn weer.” François Claeijs keert met een zestiende plek terug in de cup. “Het is nat,” zo constateert hij, “Ik ben niet ontevreden na vier jaar niet gereden te hebben. Ik had alleen teveel remdruk aan de voorzijde. Ik ben blij om weer terug te zijn.” François zat nog even mis: “Er was mij verteld dat het een vrije training was, maar het bleek de tijdtraining al te zijn.” Willem Vriend is, uiteraard, tevreden. “Het ging lekker,” zegt hij, “geen reden tot klagen. Het eerste puntje van de Pole is binnen, maar winnen geeft 40 punten. Toch, het is bij regen fijn om vooraan te kunnen starten.”
De races vandaag zullen zijn over dertig minuten. Niet een schema met een aantal ronden, maar minuten. Dit is om bij eventuele calamiteiten in de race, bij de Westfield of bij andere klassen, het schema niet meteen gierend uit de hand te laten lopen. Het levert bij de Westfieldrijders meteen de vraag op: “Gaan we dat wel halen?”, wetende dat de cup auto’s een brandstoftank hebben van twintig liter. Maar de preparateurs zijn unaniem: “Ja, dat kan.” Echter… een Westfieldcupauto mag dan in staat zijn om dertig minuten te racen; niet alle Vrije Formule auto’s kunnen dat. Dus is er door de wedstrijdleiding besloten de Vrije Formule auto’s na 25 minuten af te vlaggen met de oranje vlag, waarna ze op racesnelheid doorrijden en zich in de pits melden. De Westfieldrijders houden hun hart vast of dit plan goed zal gaan.
Michel Schaap en Marianne Tromp aan de wandel op de Grid.
Op een natte baan door voortdurende miezerregen, is Willem Vriend die de kopstart heeft en als eerste de Tarzanbocht induikt. Alles en iedereen komt goed en gezond door de eerste bochten heen en leggen de eerste ronde af. Jarno Iprenburg is vanaf plek drie doorgeschoven naar plek twee, gevolgd door Lex Peters, Daniël Sandifort en Jorn Boertien die een slechte start kent, maar meteen al de vierde stek weer overneemt van Daniël, door de #25 uit te remmen bij de Tarzanbocht. Willem en Jarno trekken al snel een gat naar hun achtervolgers; het groepje van Lex, Jorn, Floris Dullaart en Daniël. Daan Dullaart haalt Max Snoeck in op het rechte stuk en schuift zo een plekje verder naar voren. Willem blijft aan de leiding, maar Jarno zit op het vinkentouw. Achter Lex wordt de groep steeds groter met ook Hans Wellink en Eric Janssen die dichterbij komen. Sander Dullaart remt Danny Lammers bij de Tarzanbocht uit, maar komt daarbij te ver naar buiten waardoor Danny binnendoor de plek terug kan nemen. Een klein foutje van Lex betekent meteen plekverlies, want in de vierde ronde is de volgorde Willem Vriend, dicht gevolgd door Jarno. Jorn is derde voor Floris Dullaart en Lex. Tenminste… Daniël Sandifort haalt hem in bij de Tarzanbocht, maar doordat er net een Code 60 situatie is ontstaan moet hij de plaats teruggeven, hetgeen hij ook netjes doet. En wat is de oorzaak van deze neutralisatie? Dat is Luc Brandts. Hij staat dwars in het Scheivlak, de motor te warm om hem met de startmotor weer op gang te krijgen. Wat is er gebeurd? “Geen commentaar,” zegt Luc, danig uit zijn sas. Wat wel duidelijk wordt is dat hij 10 seconden straf krijgt van de wedstrijdleiding.
Het geeft de verslaggeving wel de mogelijkheid de volgorde van het veld te noteren. Willem Vriend leidt voor Jarno Iprenburg. Jorn Boertien is derde, voor Floris Dullaart. Lex Peters volgt, met daarachter Daniël Sandifort, Hans Wellink, Eric Janssen, Danny Lammers, Sander Dullaart, Mark Jobst, Ronald Lenters, Yves Deplus, François Claeijs, Mies van Grunsven, Daan Dullaart, Max Snoeck, René de Groot, Robert Andriessen, Jeroen Burm, Adriaan Kelly, Willem Berendse, Patrick Boxem, John Pronk, Eric Houtman en Michiel van Beuzekom.
Ivan Kok – met skimuts – tijdens zijn rondje interview. De overige gentlemen zijn druk met elkaar in gesprek.
Nadat deze service naar uw verslaggever is verleend en de auto van Luc naar de pitstraat is gesleept kan de baan vrijgegeven worden en mag iedereen weer op het gas gaan. Twee ronden lang wordt er goed gekeken, maar worden er geen aanvallen geplaatst. In de achtste ronde heeft Willem Vriend Jarno dicht achter zich, ongeveer dezelfde situatie doet zich voor bij Danny Lammers die Eric Janssen vlak achter zich weet; Danny heeft net de achtste plek overgenomen. Willem leidt… maar niet voor lang. In de negende ronde vindt Jarno het wel genoeg geweest en remt hij de drievoudig kampioen uit bij de Tarzanbocht. Hij maakt handig gebruik van een Vrije Formule auto die Willem kortstondig in de weg zit. René de Groot is voorbij Max Snoeck geraakt en tussen Patrick Boxem en Willem Berendse zit nauwelijks ruimte. Voor Eric Houtman geldt dat niet, hij komt de pits binnen. “Ik was vergeten de binnenzijde van mijn vizier in te smeren en daardoor besloeg het aan de binnenkant. Erg jammer want het ging eindelijk lekker in de regen.” Eénmaal bevrijd van Willem Vriend die voor zijn neus reed, gaat Jarno er meteen op tempo vandoor. Al snel slaat hij een gat, al wordt hij geholpen doordat Jorn Boertien met jeugdig bravoure Willem Vriend op het rechte stuk inhaalt en zo de tweede plek overneemt. Danny Lammers rijdt ook een prima race en slaagt er zelfs in om, erkend regenrijder, Hans Wellink te verschalken door hem uit te remmen.
Het veld heeft zich dan een beetje gesetteld. Jarno op kop, dan een gat en Jorn erachter. Weer een gat naar Willem Vriend, vervolgens een gat naar Floris Dullaart en weer een gat naar het groepje Lex Peters, Daniël Sandifort, Danny Lammers, Hans Wellink en Eric Janssen. Daan Dullaart zit inmiddels ook in zijn ritme en haalt René de Groot vanuit de slipstream in om de actie bij de Tarzanbocht af te sluiten. Met nog één ronde te gaan zitten Daniël en Danny dicht bij elkaar. Een goede uitremactie brengt Ronald Lenters naast Mark Jobst. Zij aan zij rijden ze door de Tarzanbocht, maar daarna is het Ronald die voor zit. Met een gezonde marge op Jorn Boertien wint Jarno Iprenburg de race.
Daniël Sandifort heeft veel aan z’n hoofd.
Willem Vriend wordt derde voor Floris Dullaart. Dan is er een groot gat voor Danny Lammers. Maar Lex Peters en, vooral, Daniël Sandifort komen veel en veel later over de finishlijn. Beiden parkeren hun auto meteen na de pitmuur. Wat is daar gebeurd en hoe kan het dat ze zoveel plaatsen verloren? Contact tussen de teamgenoten? Jazeker. Onderweg omhoog naar het Scheivlak, bij de Slotenmakerbocht verliest Lex, in een zeldzaam moment, de auto en spint. Daniël en Danny Lammers rijden er vlak achter en moeten snel kiezen, links erlangs of rechts erlangs. Danny kiest meteen rechts en kan zo door. Daniël echter besluit eerst rechts, maar verandert het naar links en dat levert een touché op tussen de twee ANAC-auto’s. Er is wat lichte cosmetische schade, maar dat kunnen de heren niet zien of voelen en behoedzaam rijden ze naar de pits toe.
De uitslag laat echter op zich wachten. Niet alleen zijn de auto’s naar Parc Fermé gedirigeerd, ook is er een onderzoek naar de Code 60. Uit de nacontrole blijkt dat de auto van Jeroen Burm één kilo te licht is, wat hem drie plaatsen gridstraf oplevert voor de volgende race. Daarnaast zijn er straffen voor Jorn, omdat hij niet goed in het startvak stond, en Willem Berendse. Maar dan volgt de lijst voor de overtreders tijdens de Code 60, rijders die te hard reden: Daniël Sandifort, Hans Wellink, Eric Janssen, Danny Lammers, Sander Dullaart, Mark Jobst, Ronald Lenters, Yves Deplus, François Claeijs, Mies van Grunsven, Daan Dullaart, Max Snoeck, René de Groot, Robert Andriessen, Jeroen Burm, Adrian Kelly, Willem Berendse, Patrick Boxem, John Pronk, Eric Houtman en Michiel van Beuzekom. Of eigenlijk zijn het Jarno, Willem Vriend, Floris Dullaart en Lex Peters geweest die geen foutje hebben gemaakt.
De twijfel slaat toe. Jeroen Burm z’n cupracer is één kilo te licht.
Het levert ook een andere uitslag op. Jarno blijft eerste, maar Willem Vriend is nu tweede voor Jorn Boertien. Floris Dullaart is vierde voor Lex Peters en Danny Lammers. Het belooft allemaal wat voor de tweede race. Max reageert op zijn race: “De laatste keer dat ik reed is een jaar geleden. Het natte is niet mijn ding. Ik had een goede start en heb er een paar kunnen pakken, daarna heb ik het rustiger aan gedaan. De auto is nog heel, dat is belangrijk en het was leuk om te rijden.” Danny Lammers glundert. “Het ging mooi,” zegt hij, “De auto ging goed, regen rijden is leuk. Ik kon naar mensen toerijden en ze dan voorbij.” “Het ging goed voor een eerste regenrace,” zegt Yves Deplus, “Ik had profijt van de spins en slips van andere rijders. Mijn rondetijd is zes seconden beter dan in de kwalificatie, maar ik kon nu ook het spoor van de rijder voor me volgen en zo een beetje afkijken.” Sander Dullaart kijkt terug op een lekkere race, maar: “Het was wel moeilijk in de regen. Ik startte als zevende maar doordat ik er een paar keer naast stond finishte ik als dertiende. Bij de start kwam ik vlak bij mijn broer Floris, die een slechte start had, maar uit respect voor onze familiebanden ben ik hem niet voorbij gegaan,” meldt hij grijnzend. Mies van Grunsven werd uiteindelijk dertiende, na alle straffen, maar is niet blij. “Mijn versnellingsbak is kapot,” zegt Mies, “we hebben wel een andere, maar dat is er één met een aluminium bakhuis en dat mag niet. Ik ben dus illegaal.” Dat wordt bevestigd door wedstrijdleider Paul Beck, maar bij de DNRT is men niet al te moeilijk. “Hij mag gewoon starten, maar doet buiten mededinging mee, hij krijgt dus geen punten voor de race.”
Die tweede race begint, door vertragingen bij de andere races, al een kwartier later dan de bedoeling is. Iedereen staat klaar, de Westfields wachten braaf tot de Vrije Formule auto’s op pad zijn. Die komen allemaal weg, op één na: Patrick Engelen. De andere VF’s kunnen eromheen, maar Patrick komt niet van zijn plek. Twee marshalls duwen de zwarte #111 aan en op het moment dat de motor in die auto weer tot leven komt geeft Patrick gas. Dat leidt ertoe dat de beide marshalls vallen, waarbij één er zich danig bezeerd, tot het niveau van hulp van een arts. Het kost allemaal wat extra tijd en de klok wordt van 30 minuten naar 25 gezet. De VF’s auto moeten nu weer door de startopstelling van de Westfield geleid worden en opnieuw hun plekken innemen. Een nieuwe opwarmronde volgt en na een minuut of vier staat alles weer op de voorgeschreven plek. Bij de nieuwe poging komen alle VF-auto’s weg en kunnen dus even later ook de Westfields in actie komen. Jarno Iprenburg heeft de kopstart en slaat meteen een gat.
Ondanks de kou een grote opkomst van 27 cupracers.
Willem Vriend is tweede, maar blokkeert zijn wielen bij het aanremmen van de Tarzanbocht, ook in het voordeel van Jarno. Na één ronde is Jarno los. Weet u zich de Formule 1 Grand Prix van Mexico van vorig jaar nog te herinneren? Max Verstappen die Sebastian Vettel en Lewis Hamilton voorbij was bij de start en in de verte verdween. Zo’n beetje dezelfde race heeft Jarno Iprenburg. Hij is weg, ver weg. Alle actie speelt zich achter hem af. Zoals Willem Vriend en Daniël Sandifort die zijn teruggevallen. Willem tot plek zes en Daniël nog verder naar achteren. Lex Peters is tweede voor Danny Lammers en Jorn Boertien met Hans Wellink er vlak achter. Bij gebrek aan een duel om de koppositie, maken de heren Peters, Lammers, Boertien en Wellink dit meer dan goed. Danny remt Lex uit bij de Tarzanbocht en Hans staat onder druk van Jorn die de verloren positie graag weer wil goedmaken.
In de vijfde ronde remt Lex Peters Danny Lammers uit bij de Tarzanbocht en wel buitenom. Het strijdende duo Hans Wellink-Jorn Boertien is inmiddels een trio geworden nu Willem Vriend de aansluiting heeft gevonden. Jeroen Burm haalt dezelfde actie uit als Lex, maar dan bij Max Snoeck. Hij krijgt tijd om na te genieten, want wederom is er een Code 60. Ditmaal zijn de veroorzakers niet de minsten: Willem Vriend en Hans Wellink. Jorn heeft perfect zicht op het incident. Zij aan zij rijden Hans en Willem van de Tarzanbocht naar de Gerlachbocht. Bij het inrijden van de bocht ligt Willem iets voor, maar Hans zit nog aan de binnenzijde. Willem stuurt in en raakt met zijn rechterachterwiel het linkervoorwiel van Hans. Zo gaat Willem rond en raken beiden de bandenstapels.
Alles is hier nog heel: Willem Vriend nipt voor Hans Wellink. Jorn Boertien zit op het vinketouw.
Gelukkig zijn de heren zelf ok, maar dat kan over de auto’s niet gezegd worden. Zowel de #71 als de #43 heeft flinke schade en kan de race niet voortzetten. Hans is er niet blij mee, “De race ging goed en ik was in gevecht met Willem, meer zeg ik er niet over.” Willem zegt erover: “Ik moest daar naar rechts, maar Hans reed er nog. De wedstrijdleiding heeft bepaald dat ik de volgende race (in Assen, red.) een gridstraf van vijf plaatsen heb.”. Ook Mies van Grunsven is toeschouwer geworden. Nadat zijn monteurs zo druk zijn geweest met het vervangen van de versnellingsbak, is het nu de computer die in staking is gegaan. Met de Code 60 die loopt zodat de marshalls de auto’s van Hans en Willem kunnen weghalen, kan er een tussenstand genoteerd worden. Jarno Iprenburg leidt ruim voor Lex Peters. Danny Lammers is derde voor Jorn Boertien. Ronald Lenters werkt zich weer naar voren op plek vijf, met François Claeijs erachter. Dan volgen Yves Deplus, Mark Jobst, Eric Janssen, Floris Dullaart, Patrick Boxem, Daniël Sandifort, Willem Berendse, Sander Dullaart, Jeroen Burm, Max Snoeck, Daan Dullaart, John Pronk, Michiel van Beuzekom, René de Groot en Adrian Kelly. Na deze opsomming zijn de #43 en #71 geborgen en wordt de groene vlag weer gezwaaid.
Relaxen in the Bernie’s. De einduitslag kan ieder moment bekend worden gemaakt…
Jarno rijdt nog steeds ruim op kop, achter hem plaatst Danny een aanval op Lex, maar Lex kan het nog afslaan. John Pronk is goed weg bij de herstart. Hij verschalkte Daan Dullaart en remt Max Snoeck uit bij de Tarzanbocht. In de negende ronde rijden Danny en Lex zij aan zij, met Lex de blauwe neus van zijn #3 net voor. Ronald Lenters komt beter in zijn ritme en is voorbij Jorn Boertien. John Pronk heeft de smaak helemaal te pakken; weer een uitremactie bij de Tarzanbocht en ditmaal is het Jeroen Burm die wordt terugverwezen. In de tiende ronde remt Danny Lex uit en verovert definitief de tweede plek. Yves Deplus zit François Claeijs op de hielen en zoekt naar mogelijkheden om zijn felgele #47 langs de witte #27 te krijgen. Adrian Kelly en René de Groot zijn ook in een duel verwikkeld en tonen aan dat bij de Westfield Cup Against Cancer en spanning en spektakel in het hele veld zit. Met nog één ronde te gaan zet Ronald Lenters zijn opmars voort en remt Lex Peters uit om zo de derde positie over te nemen.
Spanning en sensatie, Jarno Iprenburg zal het in dit verslag moeten lezen, zijn race was saai en ééntonig en een simpele overwinning voor hem. Het gat naar achteren is maar liefst zeven en een halve seconde en zonder de Code 60 zou dit misschien wel meer geweest zijn. “Ik heb een risico genomen met de afstelling,” zegt de winnaar, “De baan was nat maar droogde wel op. We hebben (samen met RAEK Racing, red.) gekozen voor een mix in de afstelling, maar meer richting droog. Ik wilde in de eerste ronden weg zijn, de anderen kunnen je dan niet meer via de slipstream pakken. Dat werkte en dat ze daarna onderling gingen vechten hielp me ook. Ik ben ook fit en keek echt uit naar de 30 minuten races. Ik wist dat anderen het conditioneel misschien moeilijk zouden kunnen krijgen. Alleen jammer van het oponthoud waardoor we uiteindelijk 11 ronden gereden hebben.” Ook de als tweede geëindigde Danny Lammers is tevreden: “Ik had een mooi gevecht met Lex en Ronald. De auto ging erg goed. Ik twijfelde nog qua afstelling met een droog/natte baan dus ik ging voor de middenweg en dat bleek een goede keuze. Een baan zo half/half bevalt me wel.”
Van links naar rechts: Jorn Boertien op P3, Event winnaar Jarno Iprenburg en Danny Lammers op P2.
Twee races, twee overwinningen. Er is weinig rekenwerk nodig om te weten dat Jarno Iprenburg de winnaar van het evenement is geworden. Danny Lammers werd tweede in de tweede race en ook overal is hij tweede geworden met 65 punt, nipt voor Jorn Boertien die derde wordt met 63 punten maar terug mag kijken op een meer dan uitstekend debuut. Ondanks zijn problemen is Lex Peters toch nog vierde geworden. Ronald Lenters begon niet lekker aan het evenement, maar naar mate de dag vorderde kwam hij beter in zijn ritme en besluit hij de dag als vijfde. Mark Jobst maakt de top zes compleet. Aangezien dit het eerste evenement van een lang en, hopelijk, mooi seizoen in de Westfield Cup Against Cancer is, hebben we ook meteen de stand in het kampioenschap in beeld. Bij de succesballast is er een aanpassing. De uitslag van het vorige evenement is niet langer van toepassing voor de bepaling van de gewichten, de stand van het kampioenschap is nu leidend. Daardoor zal Jarno met dertig kilo extra starten in Assen, krijgt Danny twintig kilo erbij aan boord en mag Jorn tien kilo laten monteren. Dat volgende evenement is op dinsdag 22 mei op het TT-circuit van Assen.
