Floris Dullaart (MDM Motorsport) rijdt twee keer naar de overwinning voor Eric Sliphorst (RAEK Racing) en net als drie jaar geleden werd Ronald Lenters (MDM Motorsport) na twee zinderende wedstrijden op het circuit van Spa-Francorchamps derde. Hiermee wist hij zijn voorsprong in het kampioenschap met nog één event te gaan op Sander Dullaart en Willem Vriend te vergroten.
In 2021 was de laatste keer dat de Van Wezel Westfield Cup een race reed op de legendarische Belgische racepiste. Alle drieëntwintig coureurs keken dan ook enorm uit naar kwalificatie die op vrijdagochtend werd afgewerkt. Deze was een prooi voor regerend kampioen Willem Vriend, voor Floris Dullaart en nieuwkomer Pier Claeijs. “Het was een hartstikke goede kwalificatie. De dag ervoor had ik nog getraind en reed ik een tijd van 2 minuten 49 en dat lukt nu ook, dus met die tijd mocht ik niet klagen,” onderstreepte Vriend zijn kwalificatie.
De eerste race werd gewonnen door Floris Dullaart. “Het kost tijd om de auto echt goed te krijgen. In Charade vorig jaar was dat nog niet het geval, het vorige evenement in Assen was het al beter en nu is de auto goed en dan kan ik winnen!” Vriend ging juist van plek één naar plek twee, “ik verklootte mijn start door van twee naar vijf te schakelen, dus na de eerste bocht had ik er zes voor me en reed ik zevende, maar de race was verder geweldig. Ik wist weer naar voren te rijden en vervolgens was het alleen maar knokken met Floris en werd ik met 25 duizendste verschil tweede.” Lenters pakte de laatste positie op het podium voor Sander Dullaart en Eric Sliphorst. De top zes werd afgesloten door Lennart Hiemstra.
De tweede race was op zaterdag in de ochtend. De weergoden hadden het goed met de Van Wezel Westfield Cup voor en de race startte met een stralend zonnetje. En Vriend had zich voorgenomen deze race te winnen, “maar door track-limits kukelde ik van plek één naar plek tien. Dat is vervelend voor het kampioenschap, want ik heb nu twaalf punten achterstand op Lenters en acht op Sander. Maar alles is nog niet verloren, ik moet nu alles winnen tijdens het laatste event op Zandvoort en dat ga ik ook dan doen”, was het commentaar van de meervoudig Westfield Cup kampioen.
Maar niet alleen vooraan wordt er hard geracet voor een mooi resultaat. Edwin Weesie rijdt nu voor het derde jaar in de cup en geniet van het pure racen. Dit jaar maakt de sympathieke Haarlemmer een zichtbare stap van het middenveld naar de subtop:” Ik durf meer met de auto, het voelt beter aan en ik vertrouw de auto nu. Met 160 driftend de bocht door voelt oké…”
Dat zorgt voor mooie uitslagen, “Weliswaar was ik in de kwalificatie veertiende, maar na twee gereden races was ik overall achtste. In de kwali is er nog een slag te maken moet ik zeggen. Ik moet nu leren om snel snel te worden, maar gedurende de eerste race wist ik me goed naar voren te knokken. Toen ben ik van plek veertien naar plek negen gereden. Ik heb veel met Guus Heling, John Pronk en Pier Claeijs geknokt. In de laatste race heb ik het veel met Lennart Hiemstra aan de stok gehad en probeerde ik bij Sander Dullaart aan te haken nadat zijn gas was blijven hangen en hij was teruggevallen. Dat lukte nog niet helemaal, maar ik zat er niet ver vandaan, maar door de straf van Willem Vriend heb ik nog een plek gewonnen en werd ik uiteindelijk zevende”.
Ook de tweede race was een prooi voor het jongere broertje van Sander Dullaart. Die laatste reed weliswaar niet zijn beste races, maar doet volop mee voor het kampioenschap. Dit wordt beslist op het thuiscircuit van de Westfield Cup tijdens de DNRT finale races op zondag 27 oktober op Circuit Zandvoort. Er zijn in 4 races nog 165 punten te verdienen, dus de gehele top 6 van het klassement maakt nog een theoretische kans op de beker met de grote oren.
In de praktijk zal het tussen Lenters, Dullaart en Vriend gaan, waarbij de laatstgenoemde, zoals gezegd een perfecte dag nodig heeft op het hoogste treetje te staan tijdens het Champions Diner later op de avond.
